کد مطلب:276341 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

خوف (بیم) آن حضرت
در كافی به سند خود از زراره روایت كرده كه گفت: شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود: قائم علیه السلام را پیش از قیام غیبتی است. عرضه داشتم: چرا؟ فرمود: او می ترسد - و اشاره به شكم خود كرد - یعنی از كشته شدن می ترسد. [1] .

و در حدیث دیگری از زراره آمده كه گفت: شنیدم حضرت صادق علیه السلام فرمود: برای آن جوان پیش از قیامش غیبتی خواهد بود. گفتم: چرا؟ فرمود: می ترسد - و به شكمش اشاره كرد - سپس فرمود: ای زراره! و اوست منتظر و او است كه در ولادتش شك می كنند. پس بعضی می گویند: پدرش بدون بازمانده از دنیا رفت. و بعضی از آن ها می گویند: در حالی كه در شكم مادر بود پدرش فوت كرد، و بعضی می گویند: دو سال پیش از فوت پدرش متولد شد، مگر این كه خداوند - عزّوجلّ - دوست دارد كه شیعه را امتحان كند، پس در آن هنگام است كه تشكیك و توهّم اهل باطل آغاز می شود.

زراره می گوید: پرسیدم اگر آن زمان را درك كردم چه عملی انجام دهم؟ فرمود: ای زراره! اگر آن زمان را درك كردی این دعا را بخوان: «اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّكَ؛ اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَكَ لَمْ أعْرِفْ حُجَّتَكَ؛ اَللَّهُمَ عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی»؛ [2] پروردگارا! تو مرا به خود شناسا كن اگر خودت را به من نشناسانده بودی پیامبرت را نمی شناختم. پروردگارا! تو رسولت را به من بشناسان كه اگر رسول خود را به من معرفی نمی كردی حجّت تو را نمی شناختم. پروردگارا! حجّت خودت را به من بشناسان كه اگر حجّتت را به من نمی شناساندی از دین خود گمراه بودم.



[ صفحه 156]



می گویم: در حدیث دیگری این دعا به این صورت آمده: «اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْكَ؛ اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَبِیَّكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَبِیَّكَ لَمْ أعْرِفْهُ قَطُّ؛ اَللَّهُمَ عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی»؛ [3] خدایا! خودت را به من بشناسان كه اگر خودت را به من نشناسانده بودی، تو را نشناخته بودم. خدایا! پیامبرت را به من بشناسان كه اگر پیامبرت را به من نشناسانده بودی هرگز او را نمی شناختم. خدایا! حجّت خودت را به من بشناسان كه اگر تو او را به من نمی شناساندی از دینم گمراه می شدم.

و در كافی ضمن خطبه از امیر المؤمنین علیه السلام آمده: و تو ای پروردگار! زمینت را از حجّتت بر آفریدگانت خالی نمی گذاری، چه ظاهر باشد كه اطاعت نشود یا ترسان گمنام تا حجّت تو باطل نگردد و دوستانت پس از هدایت گمراه نگردند. [4] .

در بخش دوم از امام موسی بن جعفرعلیهما السلام روایتی گذشت كه فرمود: او پنجمین فرزند من است او را غیبتی است طولانی به خاطر ترس بر خودش.

و در كمال الدین به سند خود، از حضرت امام سجّادعلیه السلام آمده كه فرمود: در حضرت قائم علیه السلام از هفت پیغمبر شیوه و روش هست. شیوه ای از پدرمان آدم و شیوه ای از ابراهیم و شیوه ای از موسی و شیوه ای از عیسی و شیوه ای از ایّوب و شیوه ای از محمدعلیهم السلام. امّا از آدم و نوح طول عمر، و امّا از ابراهیم مخفی بودن ولادت و دوری از مردم، و از موسی ترس و غیبت، و امّا از عیسی به اختلاف افتادن مردم درباره او، و امّا از ایّوب فرج بعد از ابتلاء و امتحان، و امّا از محمّدصلی الله علیه وآله



[ صفحه 157]



خروج و قیام با شمشیر. [5] .

و در همان كتاب از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام منقول است كه فرمود: در صاحب این امر چهار سنّت از چهار پیغمبر هست. سنّتی از موسی و سنّتی از عیسی و سنّتی از یوسف و سنّتی از محمدصلی الله علیه وآله. امّا از موسی ترسان بودن، و امّا از یوسف زندان [غیبت] ، و از عیسی این كه گفته می شود مرده - در حالی كه نمرده باشد -، و امّا از محمّدصلی الله علیه وآله خروج و قیام با شمشیر. [6] .

و در همان كتاب از حضرت صادق از پدرش علیهما السلام روایت شده كه فرمود: هرگاه قائم علیه السلام بپاخیزد خواهد گفت: «فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُكْماً وَجَعَلَنِی مِنَ المُرْسَلِینَ»؛ [7] پس آن هنگام از شما فرار كردم وقتی كه از شما ترسیدم، پس خداوند به من حكمت آموخت و مرا از فرستادگان قرار داد.

و نیز در همان كتاب به سند خود از زراره آمده كه گفت: شنیدم حضرت صادق جعفر بن محمدعلیهما السلام می فرمود: برای قائم علیه السلام پیش از آن كه قیام كند غیبتی هست. عرضه داشتم: قربانت گردم چرا؟ فرمود: می ترسد - و به شكم و گردن خود اشاره كرد -. [8] .

و در كتاب الحجّه از امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه شریفه: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَُیمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَلَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِكُونَ بِی شَیْئاً»؛ [9] خداوند به كسانی از شما كه ایمان دارند و عمل صالح بجای آورند وعده داده كه در زمین خلافت دهد، چنان كه اُممِ صالحِ پیامبران گذشته جانشین پیشینیان خود شدند، و دینی كه برای آنان پسندیده بر همه جا مسلّط و نافذ گرداند، و بر همه مؤمنان پس از ترس و هراس از دشمنان، ایمنی كامل عطا فرماید كه مرا عبادت كنند و بدون هیچ گونه شرك پرستش نمایند. آمده كه فرمود: یعنی قائم و اصحاب او. [10] .


[1] كافي: 337:1.

[2] كافي: 337:1.

[3] بحار الانوار: 187:53.

[4] كافي: 339:1.

[5] كمال الدين: 322:1.

[6] كمال الدين: 326:1.

[7] سوره شعراء، آيه 21.

[8] كمال الدين: 328:1.

[9] سوره نور، آيه 55.

[10] المحجّة: 148.